Kun
je het zien, vroeg ik me af. Kun je zien hoe het zit met een man en een vrouw.
Zijn ze al heel lang samen of is het hun eerste date? De man en de vrouw aan
het tafeltje hadden een erg intiem gesprek, ze hadden alleen maar oog voor
elkaar. De rest deed er totaal niet toe. De serveerster kreeg slechts een korte
blik, toen zij de espresso en de verse muntthee op de tafel zette. Het waren
mooie mensen, hij een beetje chique, in ieder geval niet alledaags, zijn hoofd
karakteristiek met een wat spitse neus, een beetje hoekig. Hij straalde wel
zachtheid uit, ik kon niet inschatten of dat kwam door de vrouw die tegenover
hem zat, of dat het zijn natuurlijke uitdrukking was. Zij had haar mooiste en
meest kleurrijke jurk met vest aangetrokken, haar lange haren waren grijs, maar
door alle kleur leek dat goed bij haar te passen. Ze had iets uitbundigs, maar toch
bleef ze ingetogen. Misschien kwam dat door het onderwerp van gesprek. Ze
raakten elkaar niet aan, hun handen lagen niet bij elkaar in de buurt en stiekem
voetjevrijen leek helemaal niet van toepassing. Even later liepen ze samen over
het grote plein. Naast elkaar, met exact dezelfde pas. Geen armen om elkaar,
geen hand. Zouden het broer en zus zijn? Dat zal toch niet? Een eerste date?
Nee, daarvoor waren ze te vertrouwd met elkaar. Ik keek en zag, in mijn hoofd
toetste ik de mogelijkheden, ik had geen passend etiketje. Dus moest ik iets
nieuws bedenken; waarschijnlijk maken ze elk najaar een afspraak om een stad te
bezoeken en moeten dan een heel jaar bijpraten.
