maandag 26 maart 2018

Succes politici.



Verkiezingen voorbij en dan nu aan de slag, beste raadsleden en wethouders. Want het aanzien, dat er vroeger heel lang geleden automatisch was en de waardering, die moet je nu dubbel en dwars verdienen. En beste kiezers, er wordt dan vaak gezegd; ze doen toch niet wat ze beloven, dat is ook zo. Dat kan namelijk ook niet. Als, als alle stemmen naar één partij zouden gaan. Dan heeft die partij het alleenrecht. Maar zo werkt het niet in gemeenten en in een land waar steeds meer versplintering is. En lang leve de democratie, want zo wordt iedereen juist wel gehoord. Alleen is het voor de dames en heren politici een hele kunst om goed naar elkaar te luisteren en daar dan nog mooie plannen van te kneden. Bovendien zitten er in vier jaar op het pluche altijd onverwachte dingen. De regering die extra taken bij de gemeente neerlegt, moet je daar zo maar weer iets van weten en vooral van vinden. Of ineens een AZC in jouw gemeente, of een schoolgebouw dat erg oud is.
Als je niet hebt gestemd, heb je sowieso geen recht van spreken om iets van deze hardwerkende en goedwillende raadsleden te vinden. Heb je wel gestemd, geef ze dan het voordeel van al jouw twijfel. Want in een raad met veel partijen, moet veel geluisterd worden. Daar komen dan wel weer goede voorstellen uit, omdat iedereen aanvult en er zo toch het beste geluisterd wordt naar de kiezer. Zé, doen dus echt wat ze beloven, maar dan met elkaar. En zo hebben wij ook gestemd, met elkaar. Hoe meer verscheidenheid in het stemmen, hoe meer verscheidenheid in de raad, die daar weer één geheel van moet maken. Logisch toch?

maandag 19 maart 2018

Over een granieten bank.


  
Deze keer gaat het over graniet. Op een nieuwe wandelroute rondom Balk komt een bank te staan. De kunstenares heeft gekozen voor graniet. Ze zegt; “graniet is een stollingsgesteente in de aardkorst. Het draagt de mensen op de aarde”. Graniet is een natuurlijk oermateriaal. Deze bank brengt dus meerdere facetten bij elkaar. De beleving van de natuur in de breedste zin. Het wandelen in de natuur is al heerlijk, het brengt ons dichter bij ons zelf. Nu de kunstenares ook nog een natuurlijk oermateriaal voor het rustpunt heeft gekozen, komt ook daar de verbinding met de aarde tot zijn recht.
Wellicht zit er in ieder van ons een kleine kunstenaar. En zolang die kunstenaar in jou nog niet wakker is, mag je door de ogen van deze kunstenares kijken. Kunstenaars kijken anders. Ze zien, ze signaleren en ze voelen. Ze zitten ook dichter in de verbinding. De verbinding van lichaam en geest én ziel. Daar komt de creatiekracht vandaan.
Nu hoeven we niet allemaal kunstenaars te worden, maar kijken met de ogen van een kunstenaar, geeft je wel een ruime blik en een nieuwe kijk op een bank op de wandelroute. Graniet zo hard, zo knoerthard en toch de verbinding van de mens en de aarde. Ga maar kijken!

maandag 12 maart 2018

De sleepwet.



De verkiezingen komen er aan, u mag stemmen! Je mag zelfs twee keer zeggen wat je wilt. Eén stem voor de gemeenteraad en één stem voor het referendum van de sleepwet. In fusiegemeenten is vorig jaar al gestemd, die hoeven alleen naar het stembureau voor het referendum. Waarschijnlijk het laatste referendum. Wel jammer, het leek met een referendum nog dat wij een beetje mee mochten denken. Maar een referendum werkt niet, zegt de nieuwbakken tweede kamer, dus er uit. Ze hebben natuurlijk wel een beetje gelijk, want over die stem voor of tegen het Oekraïneverdrag wist geen mens exact wat de gevolgen van jouw voor- of tegenstem zou zijn. Nu mogen we iets vinden over de sleepwet. Komt nog bij dat het slechts een raadgevend referendum is. De Kamer kijkt er naar als een goede raad, maar doet wat zij denken met hun kennis wat het beste is. En waarschijnlijk is dat ook goed. Die sleepwet maakt het werk dat de inlichtingendiensten nu ok al doet legaal. Met andere woorden er is dan een wet voor. De nieuwe wet gaat over hoeveel en hoe vaak de inlichtingendiensten ons mag volgen op het internet.
Ze kunnen kijken hoe vaak ik met mijn moeder bel, waar ik mijn boodschappen doe, welke sites ik bekijk en wat ik doe op facebook. Hoe vaak ik contact heb met vrienden in Syrië en hoe vaak ik op google maps kijk in Syrië, die laatste twee doe ik natuurlijk niet. Maar als je dat wel doet, is dat op internet verdacht gedrag.
Deze wet is toegespitst op de tweespalt privacy of terrorisme. Inlichtingsdiensten en regering willen alles van ons weten om aanslagen te voorkomen. Ze weten ook echt alles van ons. Als we nou toch met zijn allen tegen de wet stemmen bij het referendum geven we in ieder geval ons kritische geluid af. Ik zou willen dat de opkomst 100 % wordt, en ook 100% tegen. Dan zeg je met zijn allen; hé regering wij houden van onze privacy.
En regering; als je ons wilt laten meedenken, doe dat dan vooraf. Niet als de wet al klaar ligt. Vraag ons in een referendum hoe belangrijk wij onze privacy vinden.


maandag 5 maart 2018

Weet wat je eet.



Terwijl de ene helft van ons schaatst en de andere helft bij de kachel zit, ben ik op cursus. Het gaat over voeding. Over vulling en voedsel en verleidingen. Vulling is iets eetbaars naar binnen werken. Voeding daar kun je bij een goed werkend lichaam iets uit halen, zodat je lichaam goed blijft werken. De schaatsers waren ook met eten bezig, want daar hoort chocolademelk bij, het liefst met slagroom. En de kachelmensen vonden het koud, daar moest dan ook van alles in. Het was bovendien vakantie, dus iets lekkers mag. De paaseitjes liggen alweer in de schappen. Paasbrood trouwens ook. We weten onderhand wel dat dat brood hetzelfde is als met de Kerst. Maar het wordt verkocht en levert dus geld op. Elke gelegenheid zijn eigen voedsel. En dan heb ik het nog niet eens over verjaardagen met taart en chips en frisdranken. Daar zit ook emotie aan vast, want dan is het gezellig dan moet er lekker eten bij. Dat gaat allemaal onbewust. Want bij koffie en een lekker stukje gebak, vers van de bakker, dan loopt het water de mond in. Altijd en overal is er eten. En omdat er altijd en overal eten is, eten we ook altijd en overal. Verleidingen zijn dus overal. Het is de vraag wie er bepaalt wat er in jouw mond gaat. De winkels en de voedingsindustrie zorgen voor ons voedsel. Maar wat is hun belang, gaat om geld of om onze gezondheid?
De tijd van klakkeloos eten wat reclame zegt is voorbij. Luisteren naar voedingsonderzoeken in opdracht van de voedingsindustrie zelf is ook voorbij, domweg eten wat er in het schap ligt ook. Bij voedsel is de kanteling naar bewust worden ook duidelijk in gang gezet. Weet wat je eet!