De kunstenaar.

  

Op het moment dat ik hem zag, werd de column geboren. Zijn ogen keken uitdagend de wereld in. Een blik van; kom maar op! Hij stond met zijn kunst op de kunstmarkt en voor de volle honderd procent, echt van top tot teen was hij kunstenaar. Hij had een hoed op die totaal niet paste bij de rest van zijn outfit. Zijn kleding was nogal excentriek. Een klein brilletje, een colbertjasje dat niet netjes was maar wel veelkleurig. Een getinte huid, ik weet niet of die van zijn voorouders kwam of dat de zon hem al had gebruind. Op het moment zelf zag ik alleen zijn ogen. Donkere ogen. En het was prima dat ik langs liep, onze ogen maakten contact. We wisselden wat flarden van gedachten. Maar de blik van” kom maar op met dat leven”, die blik overheerste.

Zit er ook een kunstenaar in jou? Durf jij met die open blik van kom maar op, de wereld in te kijken? Hij leek werkelijk nergens bang voor. Zijn energie was enorm. Sterk, bijna te groot om in mee te gaan. Thuis las ik zijn kaartje, hij was scheppend kunstenaar. Elke kunstenaar schept iets. Hij ziet, signaleert, zoekt en vindt de essentie van iets wat hij wil scheppen. En omdat kunstenaars iets maken, iets scheppen, zitten ze waarschijnlijk net iets dichter op de essentie van het leven. Ze hebben gevoel voor het leven.

De kunstenaar vertelde zonder woorden zijn passie voor het leven. Pontificaal stond hij midden in het leven. Er zit vast een kunstenaar in jou. Ook al is het nu nog een beginnend kunstenaartje.

Hotske Batteram.

Ieder zijn verhaal.

Haar fietsje had ze aan de kant van de weg neergelegd. Ze stond in het gras en ze zong, het klonk prachtig. Een liedje met stappasjes, maar daar maakte ze een dansje van. Ze draaide in het rond. Haar krullende haren vlogen alle kanten op. Natuurlijk wil zo’n spring-in-het-veld-meisje een rok aan. Ze had uitgevonden dat je gewoon over de spijkerbroek een rok kon aantrekken. De rubberen laarsjes waren vooral voor het gemak. Nat gras maakt dan niet uit.

Ze voelde dat ik naar haar keek. En heel even hield ze in, om daarna haar ritme weer op te pakken. Dansend door het leven. Ze checkt geen laatste appjes, ze kijkt niet naar buienradar, ze maakt zich geen zorgen om haar optreden midden in de wereld. Ze is er gewoon, ze bestaat. Leeft in haar wereldje op die ene vierkante meter gras.

Ik ken haar verhaal en alleen daarom al, krijgt zij mijn aandacht. Laten we luisteren naar de verhalen. Echt luisteren, niet daar overheen weer je eigen ervaring, maar laten we luisteren. Verhalen maken de mens, maken het individu. Het maakt de mens bijzonder. Luister naar het verhaal.

Het is oké als je je zorgen maakt over regen, het is oké als je op de hoogte wilt blijven van het laatste nieuws. Het is ook oké als je met je vrienden appt. Maar luisteren naar de verhalen is zo mooi. Iedereen heeft een verhaal. Het heet compassie als je mee leeft en het heet empathie als je je in iemand kunt inleven, misschien zijn we dat een beetje vergeten. Ga maar luisteren. Voorbij de mooi-weer-praatjes, bestaan de mooiste verhalen van de mooiste mensen.

Hotske 

Bloemen voor Moederdag.

Hij hield de grote orchidee stevig vast. Zijn hand beschermend om de plant heen. Het waaide erg hard. De wind had vrij spel en speelde met de paarse sliertjes die als versiering waren vastgeniet. De jongen deed erg zijn best om de grote plant veilig thuis te krijgen.

Hij had in de bloemenwinkel met veel zorg de grote plant met paarse orchideebloemen uitgezocht. Dat uitzoeken is nog een hele klus. Want hoe vind je de mooiste bloemen voor de liefste moeder. Bij de bloemist was ook een jonge vrouw. In haar handen had ze een heel groot bos bloemen. Werkelijk het grootste en het mooiste bos. Ja, zei ze liefdevol, ik weet zeker dat ze dit mooi vindt.

Vroeger liep ik zo vanaf het erf de weilanden in, plukte grote bossen met boterbloemen. Soms denk ik dat de kans groot is dat generaties na ons geen bloemen meer kopen. Bloemen die gekweekt worden in kassen of in verre landen. Generaties na ons vinden dat misschien wel onzin, of ze gaan klimaatneutraal bloemen kweken, dat kan ook. Gelukkig zijn er weer weilanden en bermen waar boterbloemen en zuring groeien. We weten nu zelfs dat we bloemen kunnen eten. Door de sla of zo. Of pesto van de brandnetel? Ik weet het niet, voor nu houd ik het op een bos bloemen.

De schat van een jongen haalt het ook nog niet in zijn hoofd, om met een bosje brandnetels naar zijn moeder te gaan, maar wie weet. Ze zal de orchidee vast en zeker prachtig vinden. Moeders vinden alle gekregen bloemen prachtig, ook een bosje boterbloemen.

In het bos.

We keken naar een film; into the wood, in het bos. Het ging over een aantal sprookjes, die zich allemaal in het bos afspeelden. Roodkapje was er één van. En opeens zag ik het. Want natuurlijk weten we wel dat er verhalen en legendes zijn met wijsheid, we weten ook dat sprookjes een diepere laag hebben. Daarom vertellen we aan grote en kleine kinderen verhaaltjes. Sprookjes zijn voor kinderen van 0 tot 100.

Het bos staat voor het leven. In het bos gebeurt van alles. Roodkapje gaat het bos ook in, naar grootmoeder koekjes brengen, ze krijgt veel adviezen mee, maar in het bos staat ze er alleen voor. Natuurlijk loopt het goed af. Maar voor de ervaring moet je dus in het bos zijn.

Ik las een parabel over een houthakker. Hij kapte bomen aan de rand van het bos. Hij kwam een kluizenaar tegen, die vertelde hem; “ga dieper het bos in”. Dat deed de houthakker en hij vond daar prachtige bomen, zeer geschikt om te kappen. Hij verkocht het hout en werd een welgesteld man. Na een tijd kwam de man, de kluizenaar weer tegen. Ook nu vertelde hij; ga nog dieper het bos in. Daar vond de man een zilvermijn en werd erg rijk. Jaren later kwam de kluizenaar weer op zijn pad, nogmaals was het advies om dieper het bos in te gaan. Hij ging verder het bos in en vond edelstenen. Die staan symbool voor wijsheid. De man had nu een goed en rijk leven. Na vele jaren kwam de man de kluizenaar weer tegen en nogmaals was het advies; ga dieper het bos is. De man kwam uiteindelijk weer aan de rand van het bos terecht. Op dezelfde plaats waar zijn reis was begonnen. Maar wijs geworden door de ervaringen in het bos.

Roodkapje beleeft ook van alles in het bos. Zij komt er ook wijzer uit. Dus; hupsakee het bos in!

Hotske