maandag 25 augustus 2014

Festina Lente.


Het hoogseizoen is dan wel voorbij, maar gevaren wordt er nog steeds. En is het jou wel eens opgevallen met wat voor namen die boten rondvaren. Vaak zit alleen daar al een heel verhaal achter. De meeste booteigenaren durven hun aangekochte boot niet van naam te veranderen, want het bijgeloof stelt dat dat ongeluk brengt. Bij de aankoop wil je niet denken aan schipbreuk of aan andere zaken die met wateroverlast te maken hebben. Veel bootnamen zijn afgeleid van persoonlijke namen. De Tjalriem, zorgt er nog steeds voor dat Tjalling en Riemke hun zomerse tochten kunnen maken. Ook de namen van de kinderen worden vaak gebruikt.  De “jonatan” kan zomaar zijn afgeleid van kinderen die Johannes, Natasja en Tanja heten.

Afgelopen zomer kwam ik de “Festina Lente” tegen, oftewel een boot met die naam. Dat betekent: haast u langzaam. Vooral in de vakantie is dat een mooie trigger om je uit de haastige wereld te halen. In de twee woorden “haast” en “langzaam” zit een tegenstelling. Tussen het langzaam en het haasten zou je de middenweg moeten kiezen en je dus uiteindelijk langzaam moeten gaan haasten. De filosofische betekenis stelt dat de mens groeit, waarbij de snelheid van handelen en het geduld, roekeloosheid en zelfbeheersing hand in hand gaan. Die oude wijzen waren zo gek nog niet. Snelheid van handelen en geduld is tegengesteld, en ook zelfbeheersing en roekeloosheid zijn tegenstellingen.

Het gaat er om het beste van beide te vinden. Je langzaam haasten is een manier van leven waarbij je de gulden middenweg moet zoeken tussen twee tegengestelden.

Als je een boot voorbij ziet varen met de naam “Festina Lente”, dan weet je nu in ieder geval wat dat betekent.

Hotske Batteram.


maandag 18 augustus 2014

Doe je mee?



Op facebook gaat een berichtje rond, of eigenlijk een oproep. Het is bestemd voor studenten. Het vraagt de jongeren, om aan het begin van het nieuwe schooljaar, anderen er bij te vragen. Het artikel stelt dat je ten slotte niet altijd weet waarom iemand niet de meest-populaire spijkerbroeken draagt. Niet de gangbare schooltas heeft of te verlegen is om uit zichzelf mee te doen.

Jaren geleden, was ik met mijn ouders en zusjes op vakantie. Op een avond werd er op het veld volleybal gespeeld. Ik was de oudste en samen met mijn jongere zus gingen we heel verlegen aan de zijkant staan. De kinderen die daar aan het sporten waren kenden we niet en waren echt veel ouder. Het klonk dan ook geweldig, toen zij vroegen; willen jullie mee doen. We stapten elk aan een kant van het net. Het voelde fantastisch, we hoorden erbij. We dronken nog wat met elkaar en hadden plezier. Hoe de kinderen heetten en of er gewonnen werd zou ik niet meer weten, maar dat wij er bij werden gevraagd heeft indruk gemaakt.

Beste studenten in welke klas of op welke school dan ook, als je vindt dat iedereen altijd mee mag doen, vraag het dan eens! Zeg gewoon; wil je mee doen? Eén zo’n opmerking kan het verschil maken, probeer het maar!

Geldt trouwens ook op andere plaatsen en ook voor volwassenen.


Hotske Batteram. 

maandag 11 augustus 2014

Zomer en winter.


We hebben een mooie zomer. Iedereen geniet van het prachtige weer. Ik ook, en toch denk ik even aan winterse taferelen. Op de fiets met een dikke winterjas, blij dat de handschoenen nog in mijn jaszak zitten. De koude wind waait mijn haren naar achteren, het verschil met zomerse dagen is erg groot.

We hadden een camperaar te gast, een aardige Italiaan. Hij reisde met zijn vrouw een jaar door Europa. Holland was zijn koudste land, daarom kwam hij in de zomer naar ons en daarna zocht hij de zon op in Frankrijk, Spanje en Portugal. Hij had gehoord dat je in de winter niet in Nederland moest zijn.

Maar eigenlijk zouden alle zomergasten ook de winter in Friesland moeten meemaken. Winters waarin je kunt schaatsen. Je verwondert over een laag ijs, die er voor zorgt dat je de bak water, die Slotermeer heet, kunt bedwingen. Gasten zouden terug moeten komen als er warme chocolademelk gedronken wordt en bomen wit zijn van de rijp. De mensen dikke winterjassen dragen. En de lage middagzon, de schaduwen van dorpen met hun kerktorens aftekent in een idyllisch winters landschap.

Nou zo vertelden wij dat ongeveer. De beelden die wij beschreven kende de Italiaan van de schilderijen van de oude meesters. Maar dat je tegenwoordig ook nog echt over het Slotermeer kon schaatsen, had hij niet verwacht. Hij bedacht dat hij dan in de winter terug kon komen. Al kan ik me niet voorstellen dat de man een winterjas heeft, schaatsen heeft hij al helemaal niet. Maar genieten van de winterzon met taferelen die schilders ooit vastlegden, kan altijd.


Hotske Batteram.

maandag 4 augustus 2014

Tips en goedbedoelde adviezen.


Zo midden in het zomerseizoen kan ik niet de volle aandacht bij elkaar schrapen om de dikke zaterdagkrant te lezen. Het blijft bij de zogenaamde koppen en een enkele alinea. De vaste columnisten hebben vakantie, dus dat scheelt. Maar dan in de achterste bijlage; twee pagina’s groot, staan daar schrijftips. Er wordt ergens een literair zomerschrijfkamp gehouden en ervaren schrijvers geven alvast tien tips.

Mijn honger om deze tips te lezen is moordend. Schrokkend naar slimme adviezen en gretig om de gouden tip te vinden, verslind ik de woorden. De eerste van de indrukwekkende rij tips zegt; begin met schrijven. Het is de meest simpele tip! Maar ook zo waar. Als je wilt schrijven, schrijf dan. Dit geldt trouwens voor alles, als je wilt zingen zing dan, wil je reizen; reis! Wil je ooit nog eens zwemmen met dolfijnen, organiseer dat dan! Dus als je een boek wilt schrijven, dan moet je gewoon beginnen met het eerste woord.

Ik lees verder, taxerend of een tip iets betekent voor mij en ik kom bij het laatste punt. Daar staat, het staat er echt, “durf op te geven”. Doormodderen en huilend in een hoekje zitten met een verfrommeld kladblok en een pen waar het topje is afgekauwd, is inderdaad niks. Maar je moet het toch proberen? Keulen en Aken zijn ook niet op één dag gebouwd.

Tips en goedbedoelde adviezen zijn echt goed bedoeld. Maar je leert vooral door het zelf te doen. Dat is met alles zo, echt met alles. Peuters weten dat, daarom roepen zij ook de hele dag; kan ‘t zélf wel!


Hotske