maandag 28 januari 2013

Fries bloed.



Eigenlijk is er maar één ding dat door mijn aderen suist en roept om tot prachtige zinnen gekneed te worden. Ik zal proberen om mijn diepste gevoelens in woorden te pakken. Want natuurlijk houd u ook van uw omgeving of misschien net iets meer van uw geboortestreek, en natuurlijk wilt u uitblinken in de sport die u graag beoefent. Daarin ben ik niet alleen, maar wat voel ik me Fries als het vriest. Nooit voel ik me méér Fries dan wanneer de schaatsen om mijn voeten zitten. Ik voel me verbonden met iedereen die ooit de schaatsen onderbond. De harde wind maakt het trotseren van de elementen alleen maar intenser. De sneeuw die het haast onmogelijk maakt om goed door te schaatsen brengt me in een overwinningsroes. De snerpende kou voel ik niet en de venijnige stuifsneeuw draagt bij aan beelden van barre schaatstochten. Mijn benen doen exact wat benen met schaatsen moeten doen. En het woord geweldig vind ik niet toereikend, het is werkelijk fantastisch om in dit winterse landschap te schaatsen zoals vele Friezen dat vóór mij ook deden. Grijs en grauw is de omgeving maar mijn hart klopt alle kleuren van de regenboog. Het plezier maakt me warm en door mijn aderen stroomt mijn Friese bloed. Februari en maart moeten nog komen. De winter is nog lang niet voorbij.

Hotske, 28 januari 2013

maandag 21 januari 2013

Werelddeal.


Het zijn de werelddealweken. Ik zag de kreet staan. Vorig jaar ook al, het schijnt dus zo te zijn dat het standaard in begin januari werelddealweken zijn. En het klinkt mij werkelijk als muziek in de oren. Werelddeal! Een deal dus met de hele wereld. Over het gezamenlijk verdelen van het beschikbare eten? Over een afspraak die getuigt van respect voor onze soort en waar elkaar doden niet aan de orde is? Een afspraak waarin de mens werkelijk weer als elkaars broeder wordt gezien? Een deal om er voor te zorgen dat we de aarde niet helemaal leeghalen en alle olie en aardgas die er door de eeuwen heen is ontstaan, er in één eeuw doorheen jagen? Een deal waarin eerlijk delen een gewoonte is in plaats van een vechten als ieder voor zich?

Ik vroeg me af hoe we zo’n deal moesten omschrijven en wie ons dat zou opleggen en of we ons er dan ook aan zouden houden en zo. Maar dat is de ouderwetse manier, de nieuwe manier is zelf je best doen voor de wereld. Het repaircafé om de hoek, het ruilen van boeken, gezamenlijk de dromen van de toekomst waar maken, het eten uit de regio gebruiken en simpelweg respect hebben voor alle mensen.

De KLM is dus met zijn werelddealweken waarin ze de wereldstedentrips voor een wereldkorting aanbieden ver verwijderd van de werkelijke betekenis van het woord “werelddealweken”. Het betekent gewoon dat we in deze weken aan de slag gaan met de best mogelijke deal voor de wereld!

Hotske, 21 januari 2013

maandag 14 januari 2013

Om te bewaren.


Ik heb een vensterbankje daar staan alle kaarten naast elkaar van geboorte, trouwen en overlijden. Ze staan daar en zorgen ervoor dat we nog even meeleven met blijdschap of met verdriet, en dat we zo nu en dan nog even aan de lieve mensen denken. We hebben er alweer twee kaarten bij, die melden dat bekenden overleden zijn. Beiden waren bijzonder, maar nu ik dit zo zeg, denk ik dat iedereen bijzonder is. Van allebei kan ik me nog gesprekjes herinneren of in ieder geval hun interesse en betrokkenheid. Het maakte hen tot mooie mensen. Iedereen is mens op zijn eigen wijze en laat een eigen indruk achter. En alle mensen die om ons heen leven of geleefd hebben raken ons.
Alle levens als lijntjes die allemaal ergens uitkomen en zo nu en dan even om elkaar heen gewikkeld zijn. Soms lijkt het wel een kluwen, maar achteraf zie je dat er lijntjes zijn die je helpen de knopen te ontrafelen. Lijntjes die met je oplopen en als een grote gevlochten vlecht om je heen aanwezig zijn.
Twee mensen, ze zijn niet meer op aarde maar hebben wel degelijk mijn leven geraakt. Mooie herinneringen om te bewaren.

Hotske, 14 januari 2013

zondag 6 januari 2013

Gelukkig nieuw jaar!


Smak, smak, smak. “Gelukkig nieuw jaar” met drie dikke zoenen erbij. Sommigen gruwen van al dat gezoen, zeker met collega's. En vandaag is het de eerste maandag van het jaar. De eerste normale werkdag, de dag dat er massaal gezoend gaat worden. Voor de antikussers zijn er zelfs tips bedacht. Door je arm strak te houden bij de handdruk, krijgt degene tegenover jou geen kans om in de buurt van je wang te komen. Deze statische onnatuurlijk houding werkt denk ik wel, maar is niet erg vriendelijk voor je collega's. In het rijtje van tips staat vast ook: pas na de koffiepauze op je werk aankomen, of zelfs de eerste werkdag in het nieuwe jaar vrij nemen.

Ik vind dat niet-zoenen een beschamende vertoning. Het zijn je collega's! De mensen met wie je dagelijks optrekt, met wie je samenwerkt. Zij zijn het die merken dat je je hebt verslapen, zij zien aan je dat je niet fit bent, zij helpen je door een pittige klus heen. Je brengt nogal wat uren met elkaar door, soms meer dan met echtgenoot en kinderen.
Dus laat vandaag je hartelijkste kant zien. Stap vrolijk en blanco op je collega's af en zoen er op los.

Bij vragende blikken mag je deze column de schuld geven!
Oh jah, nog gelukkig nieuw jaar, smak, smak, smak!


Hotske 7 januari 2013