Ik vind dat het hier over
Griekenland moet gaan, maar om in zo’n driehonderd woorden daar iets zinnigs
over zeggen valt niet mee. Bovendien schrijf ik de column in het weekend, dan staat
hij ’s maandags op mijn weblog, maar pas op donderdag in de krant, en dan kan
alles er heel anders uit zien. Het politieke spel van de bestuurders is niet te
doorgronden en dat gaat allemaal over de hoofden van de Grieken.
Als je nog geen vakantiebestemming
hebt; ga dan naar Griekenland, dat is denk ik de mooiste manier om geld bij de
Grieken te brengen. We zouden werkelijk massaal naar Kos en Kreta moeten gaan.
Of naar de steden Thessaloníki en Athene. De Grieken moeten weer trots zijn op
hun land. Hun eigen kracht vinden en dat is vooral het toerisme. Als wij er de
euro uitgeven, dan kunnen mensen werken, bedrijven belasting betalen en de
regering kan bepalen hoe dan verder.
Premier Alexis Tsipras moet toch het
huishoudboekje van zijn land op orde brengen, met of zonder euro. Nu regeert de
euro. Een heel land met Grieken zit in een afhankelijke positie, daar worden
die mensen niet blij van. Natuurlijk vinden wij als belastingbetaler dat de
Grieken op de knieën moeten. Maar is dat de oplossing?
Jeroen en Eric, de heren Dijsselbloem
en Wiebes, zeggen dat het gaat om vertrouwen en dat is waarschijnlijk de
spijker op zijn kop en tegelijk ook de angel van de hele euro. De eurolanden hebben
wel één euro, één geldmiddel, maar er ligt geen gezamenlijke
verantwoordelijkheid onder. Het is voor de eurolanden nog steeds ieder voor
zich. De Grieken zijn nu de dupe van een systeem dat de euro heet en niet
werkt. Hoe kom je ooit af van al de leningen en al de rentes?
Het gaat om mensen of systemen, als
het systeem niet meer ten gunste werkt van de mensen, moet het systeem
veranderen. Grexit of niet, er moet iets veranderen. Hebzucht ligt nu onder de
euro, en macht, en dat werkt niet.
Ben benieuwd of bovenstaande actueel
is gebleven, of dat de tijd al verandering heeft gebracht.
