Het miezerde. Het regende niet, maar
je werd wel behoorlijk nat. Koud was het ook. Het liefst zou je dus behaaglijk
bij de warmte van je eigen haardje willen zitten. Of dat nou een gaskachel of
een centrale verwarming is, de eigen haard is dan de beste plek. Sokken aan en
vooral niet naar buiten toe moeten. Het was in de namiddag zo rond een uur of
vier.
En als je niet beter weet, zou je je
afvragen of de beste mensen soms een vlaag van verstandverbijstering hebben. Maar
sinds enige jaren snappen wij dat dit in het straatbeeld van Gaasterland hoort.
De dames en heren hebben oude, lange leren jassen aan. Je waant je in de jaren
zestig. Het ziet er ook nog romantisch uit. Men is te herkennen aan de
glimlach, een zeer brede glimlach. En, oh jah, ze rijden op een solex!
En wat het is, is moeilijk te
zeggen, maar op zo’n ding rijden geeft plezier.
Misschien komt het omdat je langzaam door de bossen en langs de Luts
snort. Of omdat je je even niet hoeft te haasten; de solex gaat immers niet
sneller. Maar een solexbestuurder heeft per definitie plezier. Als we met dit
feit de donkere dagen in gaan, weet je altijd een manier om plezier te hebben.
Ook al miezert het, is het waterkoud en erg vroeg donker.
Hotske
