Stiekem
zijn we simpelweg trots op onze koning. Je kunt ook met recht trots zijn op die
man. Het vorige interview toen hij dertig werd, daar leek hij nog zo’n broekie.
Je dacht ook dat hij steeds werd gesouffleerd, niet zelf zijn antwoorden
bedacht. Maar nu staat daar een man, een persoon die stevig met zijn beide Koninklijke
voeten op Nederlandse grond staat.
Eens
in de twintig jaar zo’n interview is te weinig. Elke maand een gesprek met de
Koning zou voor de saamhorigheid goed zijn. En geeft hem ook de kans een
voorbeeld te zijn. Hij hoeft niet meer mee te doen met de Kabinetsformatie en
heeft dus tijd voor interviews en de voorbeeldrol. Hij wil dat ook graag, hij
zei dat hij nauwelijks iets persoonlijks in de Kersttoespraak kan toevoegen. Hij
wil dus graag zijn steentje bijdragen. Het geeft ook aan dat we in een nieuwe
tijd zitten. De Koning laat zijn menszijn zien. Hij begeeft zich letterlijk op
het menselijk vlak. Met zijn menselijk optreden, valt de rang van Koning weg
zonder dat het respect verloren gaat.
Hij
werd ook erg respectvol geïnterviewd, daar kunnen we wel weer naar toe. Niet
beledigend en geen negatieve vraagstelling. En dan de Koning, hij deed het
goed. Voor de goede luisteraar zat er zelfs levenswijsheid in. Wat dacht je van;
het ken je zelf? Hij wilde dat zijn dochter Amalia, vooral zichzelf leert
kennen. Want zo zei hij; in dit ambt, moet je je zelf goed kennen, ook over je
eigen grenzen gaan, want dan leer je jezelf kennen. Eigenlijk moet elke vader
zijn kind naast school, ook andere dingen leren en dan vooral helpen in het
zichzelf leren kennen. Veel ouders zullen dat onbewust ook wel doen, en vooral
het voorleven zal als voorbeeld dienen. Maar wat mooi als je vader zegt dat hij
hoopt dat zijn kind zich zelf goed leert kennen. Een mooie levensles. Hij mag
er nog aan toe voegen dat je daar een heel leven de tijd voor hebt.
