Ze
wachtte op de dood. Niet op die van haar zelf, maar op de dood van haar
klanten. Natuurlijk zijn haar klanten mensen en zo bekijkt zij hen ook. Ze is
begrafenisondernemer. En net als iedere ondernemer heeft ook zij een eigen
klantenkring. Oprecht zei zij; ik heb het beloofd dat ik er voor hen ben. Een
prachtige lieve vrouw met een beroep vol liefdevolle zorg voor de ander.
Ze
waren een weekendje weg met de camper en de vraag was; als ik onverwacht weg
moet, als er iemand dood gaat, kan de slagboom dan open? Er lag niemand op
sterven, dat was de kansberekening die de onderneemster maakte. Maar ja, de
dood komt als een dief in de nacht.
Een
dief in de nacht, daar zitten we niet op te wachten. Op de dood ook niet. Zij
wel, ze verwachtte op elk moment de dood. Een bijzonder beroep, dat je zoveel
met de dood bezig bent. Ik vind het in deze column al veel, liever stellen we
het een flinke tijd uit. We zijn druk met het leven. Maar de momenten van
geboorte en van sterven zijn waarschijnlijk de grootste stappen in ons leven,
daartussen in zit het leven, oftewel dit leven. Wat een uitdaging om dit leven
groots te maken. Zolang je leeft kun je de kans benutten.
