Waar was jij?
Een bijzondere vraag over iets ingrijpends. Zo schijnt dat te werken, als we te
horen krijgen dat de wereld soms letterlijk even op zijn kop zet. Dan sta je
even stil en nemen zintuigen alles haarscherp op. En dat is het plaatje van jou
met je eerste reactie en met de eerste emotie die wordt opgeroepen. Zo zat ik
eens met man en schoonmoeder in een wegrestaurant, op het moment dat er op een
televisie het beeld van het neergestorte el al-vliegtuig in de Bijlmer werd
getoond. En jaren geleden, toen ik thuis kwam na een verjaardagsfeestje van een
vriendin, zij is 11 september jarig, werd ik door iemand verwelkomd met de
woorden: "heb je het al gehoord?” Ik weet nog waar ik was en wat ik
voelde.
Nu is de
mededeling van onze vorstin van een andere orde, maar toch zal ik altijd het
moment herinneren dat ik het hoorde. Ik was met onze dochter op stap geweest,
we kwamen rond half acht door de achterdeur binnen. Zoonlief riep: mama heb je
het al gehoord? We wisten niet waar hij het over had. Hij riep: "Beatrix
stopt!" Ik stond daar, in een roes deed ik mijn jas uit, laarzen uit,
zette mijn tas weg en ik wilde nieuws, ik wilde alles weten, alles! En ik zei,
een beetje ontroerd: och leave skat! En in die eerste seconden gunde ik haar de
verdiende rust na haar enorme taak om onze koningin te zijn. En dat was ze.
Koningin van ons allemaal.
Afgelopen jaar
had ik de eer om haar persoonlijk te ontmoeten, het voelde werkelijk als een
eer. Ze heeft me geraakt. Met een natuurgetrouwe openingszin en een
geïnteresseerde houding stond ze tegenover me. Ik had altijd al een automatisch
respect voor het Koningshuis, maar vanaf die dag heb ik grote bewondering voor
haar. Ondanks de rol die van haar wordt verwacht, is ze toch authentiek. Dat is
erg krachtig. En daardoor is zij persoonlijk en geeft ze aandacht en woorden
aan ons die puur en oprecht zijn. Ik had het voorrecht om de hartelijkheid in
haar ogen te mogen zien. Ogen, die sprankelen als het leven zelf. Ze is een
mooi voorbeeld.
Hotske, 4 februari 2013
