maandag 11 februari 2013

Les nummer zoveel.


Ik dacht het is vast leuk en interessant om mee te doen aan het project levensboeken. Om als vrijwilliger het levensverhaal te schrijven van iemand die graag zijn verhalen aan de volgende generaties wil doorgeven. Want juist verhalen aan elkaar vertellen dat zijn we een beetje vergeten of daar hebben we het te druk voor. We vliegen als pionnen dwars door het spel dat leven heet. En zo nu en dan vraag je je eens af, wat gebeurt er allemaal, waar gaat het naar toe en wat doe ik hier eigenlijk?

Mijn eerste verteller was al interessant, de tweede bevestigt de wijsheid van het leven. Als de heren op 80-jarige leeftijd achterom kijken en hun levensverhaal vertellen, dan gaat dat nauwelijks over werk, het gaat niet over de zorgen, het gaat niet over geld verdienen.  Het gaat om hoe je in het leven staat, ze vertellen vol liefde over hun partner, over ontmoetingen, over mooie gebeurtenissen en over de gezondheid. Als krachtige samenvatting maakte mijn eerste hoofdpersoon een  mooie oneliner; het gaat niet om welvaart maar om welzijn.

Het is dus leuk en interessant het levensboekenproject, bovendien leren de heren mij een pracht van een levensles. Het vertellen meer dan waard.

Hotske, 11 februari 2013