We
zitten rond de langste dag, 21 juni. De langste dag en de kortste nachten. Na
21 juni gaan we naar de kortste dag, die van 21 december. De zonnewenden noemen
we dat. De zomerzonnewende is nu, rond 21 juni, dit jaar is het exacte tijdstip
al op 20 juni om 22.34 uur. De winterzonnewende is rond 21 december. In de
duale wereld hebben we dus beide, het donker van de nacht en het licht van de
dag. Als het goed is zijn zij in evenwicht. Maar er is altijd de wetenschap dat
na de donkere dagen rond Kerst we weer naar het licht toe gaan. Hoe vol dit met
symboliek zit, mag je zelf bedenken.
Oude
volken hadden geen klokken en geen kalenders, zij leefden dichter bij de natuur
en vierden ook de zonnewenden. Ze tekenden dat zelfs op muren in de grotten. Een
liggende acht, het lemniscaat laat de kalender zien van de baan die de zon
gaat. Een ronde langs de winter en een ronde langs de zomer. In het middelpunt
kruisen de banen elkaar weer. Het middelpunt met de ronden langs de zomerzonnewende
en de winterzonnewende. Of hier symboliek in zit mag je zelf bedenken.
Van
oudsher werd zowel de geboorte van Jezus als de geboorte van Johannes de doper
gevierd. De viering van de geboorte van Jezus is rond Kerstmis, de geboortedag
van Johannes is 24 juni, die rond de langste dag wordt gevierd. Met Johannes
worden de dag korter, hij staat voor het bezinnen, het naar binnen keren, de
schaduwkanten. Maar wel met de belofte van de geboorte van Jezus in de
donkerste dagen. Waarna de dagen weer lengen en het lichter wordt.
Mooi
de symboliek, de werking van de natuur en wat het zou kunnen betekenen. Er
leiden vele wegen naar Rome, zo zijn er ook vele betekenissen en dat mag je
zelf uitzoeken. Dat heet leven.
