In de dagen voor de column komt er
dan een onderwerp bovendrijven. Eerst dacht ik nog dat het over de commissie
stiekem zou gaan. Een bijna spannende wie-is-de-mol-aflevering in de politiek.
Maar dat was voor vrijdagavond. En daarna werd het donker in de wereld, donker
in de lichtstad Parijs. En angst slaat je om het hart.
En in die eerste uren is er afschuw,
ook een gekluisterd zitten aan het nieuws. De wereld reageert. En waar moet je
dan wijsheid vinden? Of in ieder geval ergens iets kunnen begrijpen. Want dat
is in deze wereld verdraaid lastig. Eenheid komt dan wel naar voren in onze waarden,
waar wij voor staan. Angst en verdeeldheid zaaien betekent nog niet dat we
verdeeld en angstig moeten worden. Er zijn groetere waarden; vrijheid,
gelijkheid en broederschap.
Voor alles is er een tijd, zegt
prediker, alles heeft zijn uur. Een tijd voor oorlog en een tijd voor vrede,
een tijd om te haten en een tijd om lief te hebben. We kennen de hele rij van
prediker vast wel, wat een poëtische manier om het duale te beschrijven. Het
goed en het kwaad, het licht en het donker. Laten we licht zijn in de donkere
wereld, laten we gaan voor vrede in deze wereld.
Ik kwam een mooie tekst tegen. Gepost
op facebook, lees ik later dat het woorden van Maarten Luther King zijn. Donker
kan het donker niet verdrijven, alleen licht kan dat. Haat kan haat niet
verdrijven alleen liefde kan dat.
