Ze vond het helemaal niets, dat
lopen. Ze was zelfs een beetje buiten adem. Het was duidelijk dat ze geen
plezier beleefde aan het hele kleine stukje lopen. Ze vond het zelfs zinloos,
zei ze. Zinloos betekent zonder zin en dat is een pittige uitspraak. Je kunt
altijd iets zinnigs vinden, je kunt altijd nog iets zinvols bedenken aan wat
dan ook! Lopen is, denk ik, één van de mooiste manieren om je voort te bewegen,
maar smaken verschillen.
In een auto raas je voorbij aan
alles wat er aan de kant van de weg staat. Je zit in je eigen cocon en hoort en
ziet nauwelijks iets naast de gebaande wegen. In een vliegtuig gaat het nog
sneller en kun je als je mazzel hebt vanuit het piepkleine raam, dorpjes en
bergjes voorbij zien glijden. Je wordt naar je bestemming gevlogen, opgepakt
met vele anderen. Gevoel met je omgeving en je eigen ritme is ver te zoeken.
Het lopen past bij de mens. Je
mijmert wat, of je denkt juist helemaal niet. Je kijkt wat om je heen en je
voelt en ziet wat er om je heen aan de hand is. Je ruikt en hoort, al je
zintuigen doen mee. Meestal gaat gewoon lopen te langzaam en hebben we auto
nodig. Maar de winst bij het lopen zou best eens kunnen zitten in de relaxte
houding die het lopen brengt. De zinnen verzetten, de zin van het lopen vinden,
hoe zinvol is dat?
