Als er een woord voor is, dan
bestaat het ook. Het is te benoemen. Ik heb het over golflengte, we kunnen met
iemand op dezelfde golflengte zitten. Als iemand op jouw golflengte zit, dan
klikt het. Het past precies en woorden komen als vanzelf. Begrip is er over en
weer en soms lijkt het er zelfs op dat je iemand bij een eerste ontmoeting al
jaren kent. Andersom kan dan ook, namelijk niet op dezelfde golflengte zitten.
Je kunt zelfs niet eens doen alsof. Het gevoel klopt niet en wat je vertelt, is
altijd anders dan wat je bedoelde te zeggen. Als je echt niet op dezelfde golflente
zit, dan wordt het em ook niet. Iets uitleggen wordt een kriem, per definitie
snap je elkaar niet. En een simpel praatje wordt een woordenwisseling met
ondertonen.
In de praktijk is het zo dat de
meeste mensen op een golflengte zitten die in de buurt van jou komt. Een groep
zit er exact op en een groep zit er echt finaal naast. Je kunt dus in een
kwartier tijd alle drie de soorten tegenkomen. En dat voelt als heen en weer
geslingerd worden op golflengten.
Je kunt je wel afstemmen op een
andere golflengte. Als je op een radio een zender opzoekt, zie je dat digitaal,
92.9 bijvoorbeeld radio twee is. Op oude radio’s draai je aan de knop om af te
stemmen op je juiste frequentie. Je ziet nergens in de lucht muziek of
trillingen langskomen, maar de antenne neemt de trilling wel waar. Ik weet niet
precies waar de menselijke antenne zit, maar we weten allemaal dat die er is.
Je moet dus net als bij de radio op zoek naar de juiste frequentie. Maar soms
is het verschil in golflengten te groot.
Ik had binnen vijftien minuten de
twee uitersten. Wat een golven! Winkracht 7 op het Slotermeer is er niks bij.
Het spijt me maar ik kon haar frequentie niet vinden.
