Het woordje jeu, je zegt het als “sjeu”,
betekent voor mij, iets van smeuïg. Er moet een beetje sjeu aan het leven
zitten. Noem het humor, of lol, of aardigheid, maar er moet jeu zijn. Ik weet eigenlijk
niet of andere mensen het woordje jeu gebruiken. Maar vorige week zag ik het zomaar
staan; jeu de boules. Oh ja natuurlijk, een jeu met ballen. Een beetje lol met
ballen. Letterlijk vertaald betekent het; spel met de ballen. De Fransen
bedoelen met jeu dus “spel”.
En wat klopt dat weer mooi, het
leven is een groot spel. En we doen allemaal mee. Zit je goed in het spel? Hoe
is het op jouw speelvelden? Ik stel me dan een simultaandammer voor, met al
zijn speelvelden op tafels om hem heen. Op elk speelbord moet hij zo nu en dan
een zet spelen. Zit jij wat goed in je vel? Doet jouw gezondheid mee? Heb je
lol in je werk? Heb je fijne mensen om je heen? Waar zitten je zorgen? Speelveld
is ook; je koppie. Oftewel, heb je het een beetje goed op een rijtje?
Verliezers zijn er niet in het spel
van het leven, winnaars trouwens ook niet, al doet de wereld ons anders
geloven. De kunst is om de best mogelijke versie van jezelf te worden. Jij bent
aan zet. Bonus is je hart, maar dan moet je dat wel inzetten. Het klopt
letterlijk; knock, knock, mag ik mee doen met de jeu van jouw leven.
Hotske
