Mijn
schoolduits is behoorlijk bijgespijkerd. Duitse watersporters en camperaars
spreken de taal die dagelijks aan onze balie te horen is. Soms zijn woorden
lastig te vinden, ik kwam er achter dat “Krebs” kanker is. De daarbij behorende
emoties zijn in alle talen hetzelfde. Beërdigung hoort ook bij het leven net
als Gebürtstag en Heiraten. Dat laatste is trouwen, Gebürtstag is verjaardag. Woorden
over het weer en of het schön segelwetter is, daar kom je wel uit. Maar over
lastige dingen, die over het leven gaan, dan moet je zoeken.
Gisteren
was er een man die het woord entschleunigen gebruikte en dat was nieuw, het
betekent letterlijk vertragen. De strekking lijkt op onthaasten en ont-moeten.
De aardigheid aan deze Duitsers was ook, dat ze echt niks moesten. De reis was
gepland. Drie dagen Balk, een dag Den Oever bij de afsluitdijk en dan door naar
Texel. Oh leuk, had ik nog gezegd, wat leuk betekende moest ik dan weer
uitleggen.
Maar het plan
veranderde, ze gingen naar Renesse. De drie dagen Balk werden een week en
gisteren vertrokken zij dus naar Zeeland. Niet dat het groot wereldnieuws is,
maar ze namen de dagen zoals ze kwamen. Ze leerden ons het woord entschleunigen.
Het woord kenden we niet, de strekking wel. Blijft leuk, als woorden invullen
wat je eigenlijk al weet. Het zou zo maar kunnen dat we ons hele leven al
kennen en we er alleen de woorden voor moeten vinden.
Het leven ontvouwt
zich, jij mag het benoemen.
