Meestal luister ik niet zo naar
gesprekjes naast mij. Maar nu ik toch een keer iets wilde horen, kon het niet. Op
een groot terras waren hoekjes ingedeeld en afgeschermd met glas. Vlak naast
mij zat een heer. Iemand in een pak op het terras van een strandtent is een
heer. Een zeer keurige heer, zijn donkerblauwe en enigszins corpulente
verschijning, paste nauwelijks op de zonnige dag. Even later schoof een vrouw
aan, sportief gekleed, te sportief om partner te zijn. Want meestal hebben man
en vrouw een kledingkeuze die of door de vrouw is ingegeven of een keuze die
sowieso op elkaar lijkt afgestemd. Even later kwam er een tweede man aan lopen,
ook weer keurig in de kleren, geen pak, maar wel een nette broek, een gestreken
overhemd en een trui losjes over de schouders. Een beetje gedateerd, maar hij
zag er erg vriendelijk uit. Als laatste kwam er nog een vrouw. Zij was het opvallendste,
een beetje excentriek zelfs, als wilde ze nog jeugdig voor de dag komen. Haar
haren rossig geverfd en met veel kammetjes vastgezet op het achterhoofd. Zij
droeg als enige ook een zonnebril, te groot voor haar kleine gezicht, maar ze
trok er wel de aandacht mee.
De bestelling aan de serveerster was
simpel, drie koffie en één chocolademelk. Daar zaten ze dan, met zijn vieren op
een mooie dag in september. Keurig om de beurt sprak één van hen, terwijl de
anderen aandachtig luisterden. De enige zin die ik kon horen, was van man
nummer twee, hij zei; nou hier zitten we dan weer op onze vertrouwde plek.
Waren het dan broers en zussen, die één keer per jaar over de gezamenlijke
erfenis wilden praten? Waren ze een complot aan het bedenken? Een volgend
uitstapje aan het voorbereiden? Ik weet het echt niet. Na tien minuten
verlieten ze alweer het terras. De dame met zonnebril en de corpulente heer liepen
naar de parkeerplaats, de andere man en vrouw liepen naar het strand, daar
waren ze ook op gekleed.
Het afscheid was koel, erg koel.
Geen groet, geen kus om dag te zeggen, zelfs geen vriendschappelijk
schouderklopje. Helemaal niks. Wel een mooie beginscène.
