maandag 21 september 2015

Over mensen.


Elke week kijk ik om me heen, verwonder en bewonder, en kies een onderwerp voor mijn column. Deze week kan ik niet anders, dan het over vluchtelingen hebben. Maar hoe kan iedereen zo snel een mening hebben? Het is toch hartstikke lastig? Je bent mens, wilt een goed mens zijn, dan laat je niemand bij jouw voordeur stikken? En ons aller voordeur is de grens!

Ik was al blij dat Koning Willem Alexander zijn mond open deed over de vluchtelingen. En ja hij had het ook over de Afsluitdijk, aanleiding om de dijk te noemen was de zorg over klimaatverandering en het feit dat wij onder de zeespiegel leven en we dus iets doen met klimaatbeheersing en duurzaamheid. Stel dat wij het niet redden, die strijd tegen het water en dat wij met zijn allen moeten vluchten? Waarheen dan?

In vroegere tijden kon je altijd ergens heen. Niet alle land was, zoals nu, al van iemand. Als jouw familie of stam naar een andere streek wilde, dan ging je. Men leefde toen meer als nomaden. Nu kun je nergens zonder paspoort of visum naar toe. De wereld is de plek waar wij het mee moeten doen, hier moet je ergens een plekje vinden. En ik snap ook dat dit heel veel mensen zijn, maar migratie is van alle tijden.

De koning noemt een aantal zaken, zoals scherpe keuzes voor beperking instroom, verdeling over de lidstaten en rechtvaardige asielprocedure enzovoort. Zo’n man, ons staatshoofd zegt het dan wat wollig, maar hij heeft wel een bindende factor, noem het een voorbeeldfunctie. Hij sluit af met de zin; “alleen zo (dus met genoemde maatregelen) kan recht gedaan worden aan het humanitaire aspect en het maatschappelijke draagvlak”. Ik denk dat ieder voor zich uit moet maken hoe hij of zij dat draagvlak invult, met anderen woorden; wat vind jij ervan? Ten tweede moet je je afvragen hoe het met het humanitaire, het menselijke aspect zit. We zijn namelijk wel allemaal mens en toevallig stond mijn wiegje op veilige grond, maar dat wil nog niet zeggen dat anderen dan niet op mijn veilige grond mogen komen. Ik zou zelf ook graag geholpen willen worden, als mijn land niet veilig was.