Alleen al bij het woord “Sinterklaas”
komen er allerlei herinneringen boven. En wie Sinterklaas zegt, zegt ook Zwarte
Piet. Als klein meisje zag ik hun rolverdeling niet zo precies, maar ik vond de
Zwarte Piet een erg belangrijke man voor de oude Sint. Ik had zelfs de indruk
dat de ouwe man die grote overzeese reis nooit zou kunnen maken als zijn trouwe
vriend niet bij hem was.
Ik dacht echt dat Sinterklaas niet
zonder Piet kon. Er ging immers altijd wel iets mis en in mijn beleving loste
Piet dat steevast op. Hij was het ook, die het grote boek onder zijn hoede had.
Hij hield de staf vast als Sinterklaas veilig in een versierde stoel zat. Hij
zorgde dat er genoeg pepernoten waren en dat iedereen cadeautjes kreeg. Ik vond
Piet een grote steun voor de oude grijsaard.
Het hele Sinterklaasverhaal is een
onvoorstelbaar groot voorbeeld voor ons allemaal, omdat het laat zien dat wat
wij vertellen, waarheid wordt voor onze kinderen.
Op een gegeven moment vertellen we
de kinderen over onze Nederlandse traditie. Als zij dan groter worden vertellen
we dat het Sinterklaasfeest is afgeleid van Nicolaas van Myra, die bisschop was
van de plaats Myra. Hij stond bekend om zijn zorg voor kinderen. Hij stierf op
6 december 342. Veel later in 1850 maakte Jan Schenkman, hij was onderwijzer, een
leesboekje over Sint-Nicolaas. In het verhaal verzon hij de intocht, de stoomboot
en een helper, “Sinterklaas en zijn Knecht”. Omdat de knecht zwart is, zou je
dit als een verwijzing naar de slavernij kunnen zien. Een zwarte man die slaaf
is en waarbij de relatie tussen de blanke en de zwarte niet gelijkwaardig is.
Maar onze Piet is uitgegroeid tot een prachtige Zwarte Piet. Zijn rol
veranderde van knecht naar een gelijkwaardige partner.
Nu waarderen wij Zwarte Piet
hetzelfde als Sinterklaas. Onze Zwarte Piet heeft geen ondergeschikte rol, en
wordt zeker niet meer als Knecht gezien. Sint en Piet een prachtig paar. Een kinderverhaal
voor jong en oud, waard om te vertellen en in ere te houden.
Hotske
