Het is koud en toch krijg je het er
warm van, ja natuurlijk: sneeuw! Het prachtige natuurverschijnsel van witte vlokken
die zachtjes naar beneden dwarrelen, niets kan zo sprookjesachtig dwarrelen dan
sneeuwvlokken.
Afgelopen week kregen we vroeg in de winter al een dekentje van
sneeuw. Door die sneeuw, gaan handen als groet, hoger dan normaal. Door die
sneeuw is de glimlach breder en door die sneeuw is er meer verbondenheid. De
sneeuw, die de wereld zo mooi maakt, in een stilte die bijna hoorbaar is.
Ik genoot van de zon, de
vriendelijkheid van de mensen en van de sneeuw. Ik hoorde zelfs muziek, kan er
dan al geschaatst worden op een ijsbaan, waar ouderwetse liedjes klinken? Nee,
het zijn de harde klanken van moderne muziek. Bouwvakkers hadden hun radio op
hard staan. Op zeker een kilometer klonk het storende geluid over de prachtig
besneeuwde weilanden.
Voor het werkplezier gun ik de harde
werker echt wel een deuntje, maar ik snap nu dat bij sneeuw een echte winter
hoort. Dan zitten de bouwvakkers in hun vorstverlet. En zorgt de sneeuw voor
een pracht van een wonderlijke stilte.
Hotske, 10 december 2012
