Ja, het is weer voorjaar. Afgelopen zaterdag is het eerste kievitsei gevonden. De eerste kwikstaart is in onze tuin gesignaleerd. De merel laat zijn eigen geluid weer horen. Goudvinken leggen hun eieren. En de grutto roept zijn naam.
Het riekt naar voorjaar. Rieken is een Oudhollands woord. Het betekent “ruiken”. Het ruikt naar voorjaar. Maar dat is geen beleving. Dat is alleen maar ruiken. Als het riekt naar het voorjaar, dan kun je het bijna voelen. Dan kun je bijna het zonnetje pakken en haar vragen om toch alsjeblieft zoveel mogelijk te gaan schijnen. Dan sta je midden in het voorjaar. Een lichte bries waait de warme lucht langs je wangen. De winterkou is allang vergeten. Je hoort de voorjaarsgeluiden en je voelt je voeten. En als je eerlijk bent willen die voeten huppelen. Zoals alle kleine meisjes huppelen als ze vrolijk zijn.
De natuur is weer wakker. Het riekt naar voorjaar. Iedereen is wakker, klaarwakker. En als je iemand ziet huppelen, dan ben ik dat.
Hotske 12 maart 2012
