In een column deel ik en schrijf ik wat mij opvalt. En deze week zijn er meerdere dingen. Een boot, een veerboot die mij en mijn familie van Tessel komt halen. En door de storm schuin komt aanvaren. Echt je gelooft het niet, maar dat grote gevaarte komt door de zijwind en de storm vanaf de Noordzee, schuin aangevaren. En moet gas geven om de haven in te varen. Een boot die zijwind trotseert. Dat is een bijzondere ervaring van afgelopen week.
Maar een bijzonder inspirerende ervaring heb ik ook. Ik was op een avond van de “Coöperatie Fryslân 2040”. Een groep initiatiefnemers wil duurzaamheidskennis en duurzaamheidsinitiatieven verzamelen. Zodat niet iedereen het wiel opnieuw gaat uitvinden en men elkaar stimuleert om tot een duurzame Friese samenleving te komen. Een nobel streven en een doel wat binnen handbereik ligt.
De organisatie had op zo’n veertig mensen gerekend die avond. Maar wat gebeurt er, er staan ineens, in de ontvangsthal, hónderdveertig man. Snel worden schuifwanden opzij geschoven en stoelen bijgezet. In een te warme zaal passen honderdveertig enthousiastelingen. We worden opgetild door de enorme energie. En vele vrije denkers, voelen en denken dat het een lieve lust is. En natuurlijk is het fantastisch dat overal van Rottevalle tot Balk, gedachtegangen zich tot initiatieven plooien. En natuurlijk kunnen we elkaar inspireren en van elkaar leren.
Máár er hangt iets in de lucht. Als op meerdere plaatsen, door meerdere personen, zonder dat zij het van elkaar weten, dezelfde gedachten ontplooien dan hangt er iets in de lucht. Op de één of andere manier worden we geïnspireerd. Dan loggen wij in op wat er in de lucht hangt. Zo voelt het ook, het is er, in de lucht! Een verwachting, een wij-gevoel, een nu-of-nooit moment, overspoeld worden door energie die positief geladen is. De tijden veranderen, wij veranderen mee. We beseffen dat we met elkaar moeten zorgen voor elkaar. Voor nu en voor in de toekomst.
En als de honderdveertig mensen alle zijwind trotseren. En beseffen dat er motivatie en inspiratie in de lucht hangen. Dat we met elkaar kiezen voor de toekomst. Bewust kiezen, hoe we leven en wat we gaan doen. Dan, ja dan hebben we het goed gedaan. Dan hebben we het beste uit onszelf en uit de ander gehaald voor een betere toekomst.
Hotske, 23 januari 2012
