Wat een verleiding in het leven. Heerlijk. Winkels, webwinkels en bibliotheken vol met boeken. Ik smul ervan. Naar een onbewoond eiland zou ik ook alleen maar boeken meenemen. Oké, en een zonnebril, dat leest plezieriger.
Afgelopen zaterdag was ik bij de plaatselijke boekhandel. Daar lag een boek met columns van Daphne Deckers. Even lezen; hoe schrijft ze? Zit er een duidelijke mening in? Heeft de dame in kwestie een clou in haar epistel? Neemt ze de lezers mee in de sfeer van het vertellen? Ja, natuurlijk, leuk!
Ik zie de biografie liggen van Nelie Kroes. Onze eigen “iron lady”. Wat is die dame opgeklommen. Lijkt me interessant hoe ze dat allemaal heeft beleefd en hoe het is gegaan. Ik lees snel een paar woorden, blijkt dat ze is geboren in Rotterdam. De eerste anekdote gaat over “het vergeten bombardement”. Klinkt bekend, iemand die zijn levensverhaal aan mij vertelde kwam met hetzelfde ingrijpende verhaal.
Dan valt mijn oog op een boek, dat op de plank ligt. Je móet de titel op de rug van het boek dus wel lezen. Er staat: de (bijna-) dood ontrafelt. Het is een boek wat ons allemaal op de één of andere manier moet raken. Vooral het woord “ontrafelt” valt me op. Juist de kleine en grote mysteries rondom de dood maakt het leven én de dood zo ongrijpbaar. Dat moet je toch niet willen ontrafelen?
Op een kast in het middenpad van de winkel ligt een boek. Dat heet: 18 minuten. Het valt op door de grote rode cijfers op de voorkant. De schrijver, Peter Bregman, komt met het plan om bewuster je dag te leven. Hij stelt zich dat voor, door gedurende de dag je af te vragen wat je aan het doen bent. Hij gebruikt daarvoor ’s morgens vijf minuten. Op de dag, op het hele uur één minuut. En ’s avonds nog eens vijf minuten. Zo weet je wát je hebt gedaan, omdat je telkens even stil staat. Klinkt interessant.
Heerlijk al die boeken binnen handbereik. Ik wil ze allemaal lezen en downloaden. En met downloaden bedoel ik: tot mij nemen. Mijn opinie verrijken. Ik denk dat het als volgt werkt: je leeft je eigen waarheid. Je leest en hoort en beleeft daar wat bij. Je kiest en zo verrijk je je leven. Positief of negatief dat doet er niet toe, het zijn allemaal hoofdstukjes, in je eigen gedachtengoed.
Of ik nog wat gekocht heb? Nee, ik liep tegen een goed gesprek aan en kon toen niet meer kiezen.
Hotske, 16 jan 2012
