Leef
vandaag. In het Fries klinkt het leuker, liever en voelt het als kans. Het ‘leef
vandaag” is ook prachtig maar de Friese variant raakt net iets dieper. Libje
hjoed, het stond er op het kaartje, hoppa; leef in het nu. Rijen boeken zijn er
over geschreven, veel teksten geciteerd en alle weken zijn er nieuwe
tijdschriften; leef vandaag. En toch denk ik dat dit de grootste blunder is van
ons allemaal. We doen het namelijk niet!
Oké,
we leven wel, we ademen, we eten, we lezen de krant, kijken televisie, rijden
in de auto, gaan naar het werk, eten, slapen en staan weer op. Natuurlijk zijn
er dagen die er uit springen, een feestje, een onverwachts compliment, een
zonovergoten voorjaarsdag, noem maar op. Maar toch zit we gevangen in het ritme
van alle dag. Het is moeilijker om uit de band te springen, dan elke dag simpelweg
de uren voorbij te laten gaan. En uit alle citaten, boeken en een beetje zelf
aangeleerde wijsheid weten we dat je de dag moet plukken. De dag moet pakken, met
lichtvoetigheid door het leven kunt gaan. Maar wij zijn niet zo van dat
uitbundige, we doen liever gewoon. Later herinner je je de gewone dagen niet
meer. Dat echt leven in het nu, dát moet zorgen voor herinneringen, voor bewust
de dagen beleven. Het is zonde als je het niet doet. De volledige tekst op de
kaart is; lear fan juster, dream fan moarn, libje hjoed. Geen speld tussen te
krijgen. Mooier wordt het niet, of misschien wel; het echt doen! Leer van
gisteren, droom over morgen, maar leef vandaag.
