Overal
zie ja alweer Kerstbomen en lichtjes, en vooral die lichtjes doen het zo goed
in donkere dagen. “Het is alweer Kerst” hoor je mensen verzuchten en dat klopt,
er is alweer een jaar omgevlogen. December is een mooie afsluiting van het
jaar. De donkerste maand van het jaar, gun die maand dan ook al zijn glorie,
gun die maand zijn licht en het bezinnen. En voordat je aan dat bezinnen begint
is het prima dat er hectiek is, het zelfs prima dat het donker is, als je dan maar
niet vergeet om ook tijd te geven aan het vieren van de glorie van de
decembermaand.
Tegenwoordig
eisen mobiels en de app veel tijd, het is vaak vluchtige tijd, het gaat snel en
is tijd die snel vervliegt. Je bent nauwelijks in die tijd. Het is daarom
lastig, om de tijd van beleven en het echt mee maken, te vinden. Gelukkig geeft
december ons de laatste weken van het jaar de diepte, de donkere dagen en het
licht.
Zo
mooi die dualiteit van het licht en het donker. Het staat ook letterlijk voor
alle tegenstellingen van goed en kwaad en van oorlog en vrede. Van rust en
onrust in jezelf of je omgeving. Van dagelijkse strubbelingen tegenover lichtvoetigheid.
Van zwart en wit.
En
om dan de evangelist Johannes te citeren, hij zal dat vast goed vinden; het
licht schijnt in de duisternis en de duisternis heeft het niet gegrepen. Met
één heel klein kaarsje kun je een hele kamer verlichten, wat als er in alle harten
een lichtje schijnt? In onze wereld zijn beide; het donker en het licht, het
licht is zoveel sterker dat overwint, het licht overwint alles. En het schijnt
verder dan je denkt.
