Bij leren kennen, gaat het vaak om
de vraag: wanneer heb ik jou leren kennen? Waar een antwoord wordt verwacht
over het moment van de ontmoeting. Zo van toen tijdens de feestdagen of op de
verjaardag van Pietje, heb ik jou leren kennen. Maar leren kennen is een
proces. Denk maar aan verkeringstijd, het duurt even voordat je elkaar kent. En
iemand helemaal kennen duurt misschien wel een heel leven.
Soms leer je iemand pas na de dood
kennen. Iemand die je alleen “in-het-voorbij-gaan” kende, blijkt vaak prachtige
eigenschappen te hebben. Maar je kende hem of haar niet goed genoeg. Dat is
haast zonde, als je bij leven niet de mooie kant van mensen kent.
Bij Nelson Mandela zag je tijdens
zijn leven al wel zijn mooie kant. En ook nu, na zijn leven hier bij ons, kun
je alles over hem lezen en hem leren kennen. Wat ik toevallig over Afrika las,
kwam ik ook bij Mandela tegen. Het gaat over ‘ubuntu’. Je zegt het als
u-boen-tu. De veel gebruikte definitie is: het geloof in een universeel gedeeld
verbond dat de gehele mensheid verbindt. Lees die zin nog maar eens. Het
betekent dat ieders menselijkheid onlosmakelijk is verbonden met de
menselijkheid van anderen. Het is een begrip uit de Afrikaanse cultuur. Het is
deze menselijkheid die van hem een groot mens maakte. Mooi om hem zo te leren
kennen. Een groot mens als voorbeeld voor de mensheid, een voorbeeld in
menselijkheid als je je vijanden vergeeft en bevriend raakt met je
gevangenisbewaker.
Hotske
