Het heeft natuurlijk wel een
verplichtend karakter, zo’n moederdag, maar het is een prachtig ritueel.
Moederdag is de meest zonnige zondag van het jaar ook al schijnt de zon
nauwelijks. Het is voor moeders een zondag met een gouden randje. Jouw kinderen
sloven zich uit, maken tekeningen die je altijd mooi vindt, kopen geuren die
per definitie lekker ruiken en bloemen die altijd prachtig zijn.
Vandaag zet ik, nu hier op dit
moment, alle jonge moeders in het moederdagzonnetje. Want lieve moeders jullie
zitten midden in pittige tropenjaren. Gebroken nachten maken het lastig. En
vechten tegen postnatale depressie is vreselijk. Als hormonen de regie van je
lichaam willen overnemen, ben je letterlijk jezelf kwijt. Bovendien zijn er
voortdurend zorgen en zorgjes.
En toch fietsen de jonge moeders met
hun fris gewassen en netjes in de kleren gestoken kindertjes, voor en achter op
de fiets naar de scholen toe. De moeders, ze lachen en geven al fietsend de
kinderliedjes door. Vertellen dat eendjes kwaken en dat de koe “boe” roept.
Lieve moeders, ook al worden de
cadeaus groter en betaald met eigen verdiend geld, het grootste cadeau is
onbetaalbaar; de onvoorwaardelijke liefde van je kind.
Hotske.
