Ik heb nog geen onderwerp. Nog geen
enkele richting, nog niets gehoord waarvan mijn columngeest dacht: hé daar maak
ik een maandagochtendcolumn van.
Ik dacht aan de heren Rutte en
Samson en ik vroeg me af, of ze echt niet beter hadden nagedacht over de
zorgpremie. Ik dacht aan de mensen in New York, aan de chaos en aan de gevolgen
van Sandy. Gelukkig lastten slimme mensen de marathon af en gelukkig bedachten
andere slimme mensen dat er ook via de computer gestemd kan worden. Ik dacht
aan alle nieuwe politici die vandaag hun ambt aanvaarden.
En ik dacht aan die twee woorden:
aan en dacht. En ik verwonder me erover dat die woorden verleden tijd zijn,
mooier is om aandacht in het heden te gebruiken. Of eigenlijk is dat het allermooiste
aandacht in het heden en wel nu! Doe alles wat je doet met de allerbeste
intentie, doe het met al je aandacht. Gebruik je volle aandacht, dat is waar ik
aandacht. Ik denk dat als je met aandacht werkt, leeft en liefhebt, je een
wereld van verschil kunt maken, daar dacht ik aan.
Hotske, 5 november 2012