De natuur is stil. De vogels fluiten even niet. Zij weten het allang. Oude zegswijzen herinneren ons aan de wijsheid; het is een stilte voor de storm. De wind blaast door de bladeren van de bomen. Steeds krachtiger wordt de wind. Het waait niet zomaar wat. Boomtoppen worden heen en weer gezwiept. Donkere wolken komen aangerold. De eerste druppels vallen uit de lucht. Eerst nog voorzichtig, bijna als een waarschuwing van wat komen gaat. Een dikke donderslag kondigt het noodweer aan. Het hoost, het stormt, de natuur is de baas. Schuilen is de remedie.
Het gebeurt elk jaar weer. Een aantal dikke buien. Niet zonder gevaar voor de watersporter. Via buienradar wordt bestudeerd waar de hevigste buien gaan vallen. Alle weerberichten worden nauwkeurig bijgehouden.
En oké het weer kan soms echt snel omslaan. Maar altijd zijn er voortekenen van de weersveranderingen. Die je ziet, voelt en hoort! Maar als je constant buienradar checkt, zie je dan wel wat er om je heen gebeurt? Zijn we verleerd om te vertrouwen op onze eigen ogen? En checken we liever een app? Vertrouwen niet meer op onze eigen intuïtie en kijken we liever nog maar eens naar buienradar.
De vogels hebben allang een beschutte plaats gevonden. En wij? Let je even op? De stilte wordt altijd gevolgd door storm!
Hotske, 11 juni 2012
