Natuurlijk ben ik een kind van mijn tijd. En natuurlijk vergaap ik me aan allerlei mooie dingen. En natuurlijk zwijmel ik weg bij een schitterende jurk, zwart en stijlvol en veel te kort voor in het midden van de winter. En natuurlijk zou ik mijn voeten in die prachtige hooggehakte pumps willen schuiven om er alleen maar mooi mee te zijn, want op lopen kan niet. En natuurlijk wil ik mijn huis helemaal in de kersttrend van dit jaar. En dat is anders dan wat er in de dozen met kerstspullen op zolder staat. Hele tuincentra tonen ons lichtjes en glitter en kunstprularia waarvan ik even kwijt ben waarom ze bij kerst passen. En natuurlijk wil ik heerlijke kerstdiners in elkaar flansen. Met voorgerechten, soep en nagerechten die het woord “toetje” teniet doen.
Moet al deze hevigheid ons afhouden van de collectieve zorgen over euro en bezuinigingen? Is de gekte van december er om niet te hoeven na denken over de toekomst? Houdt al deze kille franje ons af van echte warmte?
Lieve mensen geniet van het goede leven. Met een kerstboom en ballen die al meer dan twintig jaar dienst doen. Het nog veel oudere, witte sneeuwpopje, waarvan mijn kids over vijfentwintig jaar nog steeds weten dat hij in de kerstboom stond. Gezellig eten bij kaarslicht. Dikke sokken onder de tafel omdat ze zo lekker zitten. Aandacht voor elkaar en stilstaan bij de wens van vrede. Voor de wereld en alle mensen. Het eeuwenoude kerstfeest, het feest van licht. Voor alle mensen echte warmte, geen surrogaat feest met een teveel aan kerstfranje.
Echte warmte komt van binnen uit.
Hotske
12 dec 2011
